Και ήταν πολύ ανήσυχος. «Πως τα βλέπεις τα πράγματα;» με ρώτησε ξαφνικά. Νόμιζα ότι με ρωτούσε για την οικονομική κρίση, το μνημόνιο ή τη στάση Μέρκελ- Σαρκοζί στο Ελληνικό πρόβλημα.
«Δύσκολα, πολύ δύσκολα, αλλά τελικά πιστεύω ότι δε θα μας αφήσουν να πέσουμε στην άβυσσο γιατί θα τους πάρουμε κι αυτούς μαζί μας», του απάντησα.
-Δε σε ρωτάω γι΄ αυτό, μου λέει ο στρατηγός. Εμένα άλλο με καίει. Αν θα έχουμε κοινωνική έκρηξη τους επόμενους μήνες, αν θα σκάσει το ηφαίστειο που βράζει σε ρωτάω.
- Εσείς τι πιστεύετε στο υπουργείο, τον ρωτάω.
- Πιστεύουμε ότι θα υπάρξουν γεγονότα που ακόμα δεν ξέρουμε τη μορφή τους. Και εντάξει να τους έχεις όλους στο Σύνταγμα και εκεί να τους αντιμετωπίζεις. Είναι εύκολο. Αλλά αν ζήσουμε τα γεγονότα του Λονδίνου και σου σκάνε επιθέσεις στη Νίκαια, στη Γλυφάδα, στα Πατήσια ή στη Θήβα και την Κόρινθο, πώς να τους αντιμετωπίσεις;
Ήταν ανήσυχος ο στρατηγός. Πολύ ανήσυχος. Άρα περιμένουν επεισόδια. Τουλάχιστον αυτό σημαίνει ότι έχουν καταλάβει πως έφεραν τον πολίτη στα όρια της απελπισίας και της εξέγερσης. Κάτι είναι κι αυτό.
Από δω και πέρα ο καλός Θεός της Ελλάδας να βάλει το χέρι του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου