Σ’ εὐχαριστῶ, Βεζύρη μου, διὰ τὴν ἀγάπην ὁπού ἔχεις εἰς ἐμένα, ἀλλὰ τὰ ὀκτακόσια πουγκιά, παρακαλῶ, μὴ μοῦ τὰ στείλης, ἐπειδὴ δὲν ἠξεύρω νὰ τὰ μετρήσω, καὶ ἂν ἤξευρα, πάλιν δὲν ἤμουν εὐχαριστημένος νὰ σοὶ δώσω οὔτε μίαν πέτραν τῆς πατρίδος μου δι’ ἀντιπληρωμήν, καὶ ὄχι πατρίδα, ὡς φαντάζεσαι· τὴν τιμὴν ὁπού μ’ ὑπόσχεσαι, μ’ εἶναι ἄχρηστος, πλοῦτος καὶ τιμὴ εἰς ἐμὲ εἶναι τὰ ἅρματά μου, μὲ τὰ ὁποῖα φυλάττω, καὶ τιμῶ τὴν πατρίδα μου, ἀθανατίζω καὶ τ’ ὄνομά μου.
Σούλι 4 Μαΐου 1801Τζήμας Ζέρβας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου