Τα βρετανικά έντυπα προεξοφλούν την χρεοκοπία της Ελλάδας χωρίς να περιμένουν το Εurogroup

Της Νατάσας Καντζάβελου, Λονδίνο

H τύχη της ελληνικής οικονομίας έχει ήδη κριθεί για τα βρετανικά έντυπα. Αναλυτές, οικονομολόγοι και δημοσιογράφοι επισημαίνουν την μονόδρομη λύση της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους. Με απλές μαθηματικές πράξεις η Ελλάδα θα διαπιστωθεί ότι αδυνατεί να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της και θα είναι η πρώτη χώρα που θα "δοκιμάσει" αυτή τη διαδικασία. Ακόμα κι
αν η Γαλλίδα υπουργός Εξωτ

ερικών προσπάθησε να κατευνάσει τους τόνους, σε συνέντευξή της στο ΒΒC, για την τύχη της Ελλάδας, οι επενδυτές στο Λονδίνο αναζωπυρώνουν τα σενάρια χρεοκοπίας, σπέρνοντας το φόβο και τον εκνευρισμό στις αγορές.

Η επόμενη πενταετία για την Ελλάδα μοιάζει με δρόμο στρωμένο με αγκάθια, σύμφωνα με το βρετανικό οικονομικό και πολιτικό περιοδικό Economist, που βλέπει την χώρα να επιβαρύνεται δημοσιονομικά, με φορολογικές αυξήσεις, περικοπές δαπανών και το δημόσιο χρέος της να φτάνει στο 165% του ΑΕΠ το 2015, αν δεν προχωρήσει άμεσα σε αναδιάρθρωση του χρέους της. Τεκμηριώνοντας τις προβλέψεις του, το περιοδικό τονίζει ότι η Ελλάδα, στην καλύτερη περίπτωση, θα πληρώνει 8% με 9% του ΑΕΠ της χώρας σε τόκους το 2015. Όπως σχολιάζεται, αυτό είναι ένα ανυπόφορο κόστος που σημαίνει ότι η Ελλάδα μοιάζει χρεοκοπημένη. Επιπλέον, τραπεζίτες και δικηγόροι διχάζονται για την επερχόμενη πτώχευση της Ελλάδας σε σχέση με το πότε θα συμβεί. Κάποιοι πιστεύουν ότι η δραματική ανακοίνωση θα γίνει το δεύτερο τρίμηνο του 2011 και άλλοι πιστεύουν ότι το τρίτο θα ήταν καταλληλότερο.

Τονίζοντας ότι θάνατος είναι αναπόφευκτος, όπως και η φορολογία, οι αγορές, σε άρθρο των Financial Times, δίνουν υψηλά ποσοστά πιθανότητας στην αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους εντός των επόμενων πέντε ετών. Σημειώνεται ότι με βάση τις τιμές των ασφαλίστρων πιστωτικού κινδύνου, η Ελλάδα έχει πιθανότητες 60% να πτωχεύσει εντός της επόμενης πενταετίας, ποσοστό υψηλότερο από ασταθείς οικονομίες, όπως η Βενεζουέλα και το Πακιστάν.

Μια χώρα είναι ικανή όταν συλλέγει φόρους, στον βαθμό που καταφέρνει να ανταποκρίνεται στις υποχρεώσεις της, είχε επισημάνει η Independent, υπονοώντας ότι τα έσοδα της Ελλάδας δεν ανταποκρίνονται στις υποχρεώσεις της.

Ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου βάζει, δικαιολογημένα, φρένο στα σενάρια ότι «η Ελλάδα έχει προτείνει κάποια ήπια αναδιάρθρωση του χρέους», ενώ σχολιάζοντας τις αρνητικές προβλέψεις αναλυτών και αγορών αναφέρει ότι «στην πραγματική οικονομία οι ανθρώπινες αποφάσεις ανατρέπουν τα δεδομένα και τις συνθήκες και μπορούν να μεταβάλουν ριζικά τις προοπτικές».

Πως θα μπορούσε , όμως, να αγνοήσει κανείς τα δεκάδες δημοσιεύματα που υπογράφονται από επικεφαλής οικονομολόγους, όπως του Willem Buiter, που με σιγουριά είχε δηλώσει ότι "η Ελλάδα είναι de facto χρεωκοπημένη" και του Κένεθ Ρογκόφ, καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ και πρώην επικεφαλής οικονομολόγος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, που περιέγραψε την οικονομική εικόνα των αδύνατων χωρών της περιφέρειας ως "ζοφερή, που δεν μπορούν να αποφύγουν το σενάριο της αναδιάρθρωσης, όπως η Ελλάδα που έκρυψε την πραγματική δημοσιονομική θέση της". Πώς θα μπορούσε να παραβλέψει κανείς τις αξιολογήσεις οίκων πιστοληπτικής ικανότητας που κατατάσσουν τα ελληνικά ομόλογα στην κατηγορία σκουπιδιών, δημιουργώντας ερωτηματικά για το αν η χώρα θα τα καταφέρει-λίγες μέρες πριν ο οίκος Fitch και τον Απρίλιο του 2010 ο Standard & Poor's.

Είναι ανώφελο η Ελλάδα να παρουσιάζει για άλλη μια φορά την πραγματικότητα "διαφορετική" από αυτή που βλέπουν ακόμα και όσοι δεν έχουν εξειδικευμένες οικονομικές γνώσεις. Ας μην επαναλαμβάνουμε τα λάθη του παρελθόντος που κόστισαν την εικόνα της ελληνικής αγοράς στο εξωτερικό. Αυτή τη μαύρη σελίδα πρέπει να αλλάξει το ελληνικό κράτος με καθαρή σκέψη και ρεαλιστική βάση.

Αποτελέσαμε την επίσημη αρχή της κρίσης χρέους στην Ευρώπη, τρανταχτό παράδειγμα που "με απατεωνιές κατάφερε να μπει στην ευρωζώνη το 2001, παρέχοντας στοιχεία που μειώνουν το έλλειμμα του προϋπολογισμού κατά 2,1% σε μέσο όρο, κάθε χρόνο από το 1997", περιγράφει ο Matthew Lynn, οικονομικός αναλυτής του Bloomberg, στο βιβλίο του, "Χρεοκοπία: Η Ελλάδα, το ευρώ και η κρίση χρέους", επισημαίνοντας πως καλύτερη λύση για την κρίση θα ήταν να χρεοκοπήσουμε. Ακόμα χειρότερα, εξηγεί ότι το ευρωπαϊκό κατεστημένο επέλεξε να μη δώσει σημασία σε όλα αυτά. Κατά το μεγαλύτερο μέρος της προηγούμενης δεκαετίας, τα ιδιαίτερα χαμηλά επιτόκια που υπήρχαν στην ευρωζώνη κατέστησαν τη ζωή ένα μεγάλο πάρτι για τους εύπορους Έλληνες, που ήδη εφάρμοζαν τη φοροδιαφυγή σε επικές διαστάσεις. Όταν οι φορολογικές αρχές εξέτασαν την κατάσταση σε ένα από τα πιο εύπορα προάστια της Αθήνας βρήκαν ότι μόνο 324 άνθρωποι είχαν δηλώσει τις ιδιόκτητες πισίνες τους, όταν οι χάρτες του Google έδειχναν 16.974 γαλάζια ορθογώνια".

Το ελληνικό κράτος έχει πολλά και σοβαρά προβλήματα που πρέπει να αντιμετωπίσει με σοβαρότητα και υπευθυνότητα. Πώς είναι δυνατό να σταθεί κανείς στην φράση ενός τόσο δυνατού πνεύματος -«Η Ελλάδα επιζεί ακόμα, επιζεί νομίζω μέσα από διαδοχικά θαύματα»- σαν μια ελπίδα ότι η χώρα θα ξαναπερπατήσει, όπως και στο παρελθόν.

Ποιο θα είναι το επόμενο θαύμα που θα τη σώσει;